Serpentine, cliffjumping and Rotto
Blijf op de hoogte en volg Pien
31 Maart 2014 | Australië, Perth
Vorig weekend naar de Serpentine falls geweest. De dag-roadtrip had zo z'n opstartproblemen. Maar eenmaal onderweg ging het prima. Was samen met een andere au-pair gegaan om de waterval te ontdekken waar iedereen over praatte. Het is hier natuurlijk nog wel altijd Perth en dus droog en heet. En dan zeker na een zomer is er niet zoveel 'fall' meer over van de Serpentine falls. Maar dat maakte niet veel uit, want slechts een uurtje rijden uit Perth is Serpentine een plek van het echte Australia. Rode rotsen, overal 'roos en geen enkel telefoon bereik. Heerlijk koel water en er waren meer mensen die ik kende van een picknick in Kings park. Als lunch een bbq met 'roos die ons eten bijna van ons bord aten. Hoe Australisch wil je je dag hebben?
Afgelopen vrijdag was Kash's birthday. De jongen werd 8. De hele week al was z'n verjaardag het onderwerp aan tafel. Wat wilde Kash hebben voor z'n verjaardag? Wat wilde hij eten? Welke taart? Of restaurant? Best schattig van de Braddies dat ze alle vijf zo enthousiast over hun broer's verjaardag waren. Vrijdag morgen waren ze dan ook allemaal om 6h op om z'n cadeau te bekijken: een cavia. Z'n oude cavia is een paar weken geleden overleden waar de jongens een week voor in de rouw waren. 'Snowball' was dus een geweldige komst en moest direct Dalkeith zien vanuit de fietsmand. De Braddies hadden een topdag.
Zaterdag met Lena, een uitwisselingsstudente van UWA, naar de blackwalls gegaan om te cliffjumpen. Klonk allemaal leuk en niet zo spannend, totdat we op het randje van de klif stonden en die 9 meter net zo goed het topje van de eiffeltoren hadden kunnen zijn. Maar het water was diep genoeg, en we zagen genoeg mensen erin springen en er weer uit klimmen. Moest te doen zijn. Voor Lena was het alleen niet zomaar een sprong in het water, maar ze probeerde ook zo over een grote angst heen te komen. Nadat we tien keer onze moed bij elkaar hadden geraapt, sprongen we! Wieeeeeeeh! Dat water was toch wel ver weg en voor meerdere momenten dachten we dat we vlogen. Adrenaline gierde door m'n lijf! Zoooooooooo gaaf!!! In al m'n enthousiasme nog een keer gesprongen. Zo eng maar wauw, echt super super cool! We voelden ons werkelijk de rest van de dag superhelden.
Gister naar het favoriete eiland van de Braddies gegaan: Rottnest island, of eigenlijk: Rotto. Hanna had een goedkope deal gevonden waardoor we de eerste ferry moesten nemen. Helaas zo vroeg dat transperth nog niet begonnen was, en we konden fietsen naar Freo. Kwart over 5 's ochtends opgestaan om drie kwartier te fietsen terwijl de zon opkwam. Hoe vroeg het ook was, het zien van de zonsopgang maakte veel goed. Laatste dagen zijn de wolken van de cycloon (willy willy in Aussie language) van Queensland over gekomen naar Perth. Temperatuur ligt rond de 23 graden en we vriezen met z'n allen dood. Gek om je te bedenken dat 23 graden een lekkere lentedag kan zijn in Nederland en dat het hier praktisch aanvoelt als het vriespunt. Maar voor het fietsen was kwam het eigenlijk wel goed uit, want zo smolten we tenminste niet van ons zadel af. Tijdens de eerste pauze zagen we plots drie dolfijnen in de baai. Zo gaaf! En eigenlijk behoorlijk dichtbij! Heb ik die eindelijk ook gezien. Omdat het nog vroeg was zijn we doorgeknald tot west end. Vanaf West end is de volgende stop Afrika, waardoor de golven prachtig waren. Hoog, helder en blauw. In de breking kon je dwars door de golf de 'tube' zien, waanzinnig! Aangekomen in de snorkelbaaitjes brak de zon door, perfect! Hele gave vissen gezien. Zebraprint, regenboog, groot, klein, noemt u het maar. Het is te vinden in Rotto. Op de terugweg naar Dalkeith nog gestopt in Cottlesloe om de dag te eindigen met een sunset. Maar toen m'n tenen alle tien blauw kleurden, toch maar weer op m'n fiets gestapt met bestemming warme douche! Helemaal kapot, maar van elk moment genoten. Snap heel goed waarom de Braddies zo vaak naar Rotto gaan, het is een paradijsje!
Afgelopen vrijdag was Kash's birthday. De jongen werd 8. De hele week al was z'n verjaardag het onderwerp aan tafel. Wat wilde Kash hebben voor z'n verjaardag? Wat wilde hij eten? Welke taart? Of restaurant? Best schattig van de Braddies dat ze alle vijf zo enthousiast over hun broer's verjaardag waren. Vrijdag morgen waren ze dan ook allemaal om 6h op om z'n cadeau te bekijken: een cavia. Z'n oude cavia is een paar weken geleden overleden waar de jongens een week voor in de rouw waren. 'Snowball' was dus een geweldige komst en moest direct Dalkeith zien vanuit de fietsmand. De Braddies hadden een topdag.
Zaterdag met Lena, een uitwisselingsstudente van UWA, naar de blackwalls gegaan om te cliffjumpen. Klonk allemaal leuk en niet zo spannend, totdat we op het randje van de klif stonden en die 9 meter net zo goed het topje van de eiffeltoren hadden kunnen zijn. Maar het water was diep genoeg, en we zagen genoeg mensen erin springen en er weer uit klimmen. Moest te doen zijn. Voor Lena was het alleen niet zomaar een sprong in het water, maar ze probeerde ook zo over een grote angst heen te komen. Nadat we tien keer onze moed bij elkaar hadden geraapt, sprongen we! Wieeeeeeeh! Dat water was toch wel ver weg en voor meerdere momenten dachten we dat we vlogen. Adrenaline gierde door m'n lijf! Zoooooooooo gaaf!!! In al m'n enthousiasme nog een keer gesprongen. Zo eng maar wauw, echt super super cool! We voelden ons werkelijk de rest van de dag superhelden.
Gister naar het favoriete eiland van de Braddies gegaan: Rottnest island, of eigenlijk: Rotto. Hanna had een goedkope deal gevonden waardoor we de eerste ferry moesten nemen. Helaas zo vroeg dat transperth nog niet begonnen was, en we konden fietsen naar Freo. Kwart over 5 's ochtends opgestaan om drie kwartier te fietsen terwijl de zon opkwam. Hoe vroeg het ook was, het zien van de zonsopgang maakte veel goed. Laatste dagen zijn de wolken van de cycloon (willy willy in Aussie language) van Queensland over gekomen naar Perth. Temperatuur ligt rond de 23 graden en we vriezen met z'n allen dood. Gek om je te bedenken dat 23 graden een lekkere lentedag kan zijn in Nederland en dat het hier praktisch aanvoelt als het vriespunt. Maar voor het fietsen was kwam het eigenlijk wel goed uit, want zo smolten we tenminste niet van ons zadel af. Tijdens de eerste pauze zagen we plots drie dolfijnen in de baai. Zo gaaf! En eigenlijk behoorlijk dichtbij! Heb ik die eindelijk ook gezien. Omdat het nog vroeg was zijn we doorgeknald tot west end. Vanaf West end is de volgende stop Afrika, waardoor de golven prachtig waren. Hoog, helder en blauw. In de breking kon je dwars door de golf de 'tube' zien, waanzinnig! Aangekomen in de snorkelbaaitjes brak de zon door, perfect! Hele gave vissen gezien. Zebraprint, regenboog, groot, klein, noemt u het maar. Het is te vinden in Rotto. Op de terugweg naar Dalkeith nog gestopt in Cottlesloe om de dag te eindigen met een sunset. Maar toen m'n tenen alle tien blauw kleurden, toch maar weer op m'n fiets gestapt met bestemming warme douche! Helemaal kapot, maar van elk moment genoten. Snap heel goed waarom de Braddies zo vaak naar Rotto gaan, het is een paradijsje!
-
01 April 2014 - 19:43
Geertjan Jellema:
Pieniewienie,
Waarom zijn de golven beter als ze helemaal uit Afrika komen ? Wat bedoel je met breking ? Wat bedoel je met de tube ? Is dat allemaal surf slang ?
Nog tien dagen en je moe komt eraan !
Pap -
02 April 2014 - 03:07
Pien :
Pap,
Als ze uit afrika komen, dan zijn ze 'zuiverder' omverstoord zegmaar, waardoor de golven langzamer breken en groter zijn. Hoeft niet oerse afrika te zijn, maar gewoon een lange afstand over de oceaan.
De breking, nouja het moment dat een golf omslaat
En 'tube': omdat de golven dan zo hoog en zuiver zijn ontstaat er een soort poortje tijdens de breking. -
02 April 2014 - 08:23
Marja:
Ha die Pien,
Zo te lezen heb je het prima naar je zin en heb je het goed getroffen met 'the Braddies'. Helemaal leuk dat je mam eraan komt! Kun je alles laten zien en daarna samen nog een paar dagen op pad.
Veel plezier daar aan de andere kant van de aardbol!
Groet van de buren. -
10 April 2014 - 10:52
Freija Hirschman:
hoi Pien,
wat een geweldige reisverslagen en avonturen maak je mee!
wens je de komende tijd veel plezier samen met je moeder
groetjes,
Freija.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
