Jamais revenir

En we zijn alweer een week verder. Woensdag had ik weer een test. Vocabulaire, écouter, dictée préparée, grammaire en dat soort zaken. Ging me prima af. 's Avonds kwam Killian hier weer eten. Marie had weer d'r best gedaan. Als echte Zwitsers aten we kaasfondue. In Nederland nooit zo m'n favoriet, maar volgens mij ben ik verzwitserd (als dat überhaupt een woord is). Want ik heb er van genoten! Daarna nog wat gechilld en monsieur weer naar de gare gebracht.
Donderdag (jeudi), had ik plannen om met Grita naar Lausanne te gaan. Dat leek tot 12h nog een uitstekend idee, korte mouwen shirts nog altijd aan, zonnetje erbij, pourquoi pas? Tsja tót 12h dus. Vorige week schreef ik dat Zwitserland de winter aan het opwachten was. Nou die trad donderdagmiddag 12h in. 's Ochtends nog altijd niet m'n jas aangeraakt. 's Middags werd het plots ontzettend koud en begon het hard te regenen. En wat betekent kou en regen in de bergen? Juist ja, sneeuw! In een dag hield de nazomer op en werd het winter. Donderdagnamiddag zag ik al zelfs de eerste witte bergtoppen vanuit m'n slaapkamer!
Omdat ik niet zoveel zin had helemaal niks te doen die dag, besloot ik er een dagje haute couture van te maken. Naja, alleen kijken dan. Al jaren stop ik m'n ouders als we door een grote stad lopen bij de Jimmy Choo winkel. Ooit, ooit heb ik een paar Jimmy Choo's in m'n kast staan. Vanwege het weer liep ik zelf niet bepaald in haute couture, lees: zeillaarzen en winterjas. Maar dat maakte me niet zoveel uit. Dus ik stapte Jimmy Choo binnen, zei vriendelijk bonjour tegen monsieur, liep drie rondjes door de winkel en besloot dat ik eigenlijk wel eens een paar wilde passen. Monsieur wist niet hoe die moest kijken toen ik dat vroeg, maar gelukkig helpen lief lachen en leuke verhalen altijd. Twee geweldige paren gepast die ook nog eens super comfortabel waren. Als ik ooit geld te veel heb, weet ik wat ik ermee zal doen! Eenmaal buiten zag ik het volgende schoenenparadijs: Christian Louboutin. Tsja, nu we toch bezig waren... Pourquoi pas? Dus ook Madame van Louboutin lief aangekeken. Schoenen gepast die gedragen worden op de rode loper. Ontzettend gaaf, maar ze zitten verschrikkelijk! Doe mij maar Jimmy Choo. ;)
Vrijdag kreeg ik de test terug! 4,8/6, pas mal hein?
Na school zoveel mogelijk warme spullen in m'n tas gestopt. Dat is eigenlijk niet zo veel, want om eerlijk te zijn had ik niet op dit weer gerekend. Veel laagjes maken dus! 's Middags namen Rüdie, Marie en ik de trein naar... Zermatt! Was er nog nooit geweest, had alleen mooie verhalen van Rüdie en Marie gehoord. En natuurlijk had ik de Matterhorn wel overal op foto's en brochures van Zwitserland gezien. De Matterhorn is bovendien de berg van de toblerone chocolade. In Sion overgestapt op de glacier express. Een panorama trein met enorme ramen die dwars door de bergen gaat. Zermatt is alleen per trein te bereiken. Eenmaal aangekomen was het al donker. Er wachtte een elektrische taxi op ons die ons bracht naar een 'jolie' hôtel. Nou ons hôtel was wel wat meer dan 'jolie'. Jacuzzi in de sneeuw, panorama ramen met uitzicht op de bergen, een spa, alles van hout, dierenhuiden of een kunstenaar. En om het nog mooier te maken kreeg ik een tweepersoonskamer pour moi-même! Op het hotel in Vegas na, was dit het vetste hotel ooit! Daarna zijn we Line en Julien gaan zoeken op de gare die een trein later hadden genomen. Vervolgens hebben we gedineerd in een Italiaans restaurant. Het restaurant zelf was helemaal van oud chalet hout. Verder was er nog een après ski bar en een club in de cave. Op de terugweg werd het hele verhaal nog mooier: het sneeuwde!
De volgende morgen werd ik wakker met het allermooiste uitzicht ooit! Omdat we in het donker waren aangekomen had ik de bergen en de omgeving nog niet gezien. De hele vallei was bedekt met een wit tapijt, en dat alles kon ik direct zien vanuit m'n bed. Mag ik altijd zo wakker worden? Marie en Rüdie waren die ochtend op pad gegaan met een makelaar. Ze denken erover om een appartement te kopen in Zermatt. Ik heb mezelf geworsteld door de sneeuw, op zoek naar twee dingen: de Matterhorn en het centrum. Onderweg het ene nationale skiteam na de ander gezien en ontzettend veel boarddudes. Het centrum was al gauw gevonden, want het zou Zwitserland niet zijn als dat niet perfect aangegeven was. In de winkels m'n Schwiezerdeutsch geoefend. De Matterhorn verstopte zich nog tot een uur of elf. Op de terugweg naar het hotel zag ik ineens de toblerone berg achter een huis. Wauw wauw wauw, de allermooiste berg die ik ooit heb gezien! C'était un coup de foudre, liefde op het eerste gezicht! Weer in het hotel belde Rüdie of ik naar de gare kon komen om te lunchen. Dus hop, weer door de sneeuw op m'n allstars. Bergschoenen zaten nog in de tas van Marie en Rüdie. Allstars bleken weer eens niet zo résistant tegen sneeuw, maar dat maakte niet uit. 's Middags gewinkeld in Zermatt. Ze hebben echt de mooiste outdoorwinkels. Snowboards waar je u tegen zegt! Helaas niet echt het budget voor een nieuwe burton, dus heb ik een muts gekocht. Daarna wilde Rüdie en ik nog even door de bergen lopen, dit keer met bergschoenen. We zijn gelopen tot de Zumsee, wat een dorpje is met zes oude houten huisjes en twee restaurants waar niemand meer woont. Nadat Rüdie me de omgeving had laten zien, zijn we teruggegaan naar het hôtel om te genieten van de spa. Ook de jacuzzi in de sneeuw geprobeerd. De truc is om eerst in de sneeuw te duiken en daarna in de jacuzzi! Marie durfde het niet aan, maar Rüdie en ik hebben elkaar een paar keer goed ingepeperd voordat we weer terug in de jacuzzi sprongen.
's Avonds weer dineren in Zermatt. Fondue of chasse (jacht)? Chasse! Iedereen was behoorlijk rozig van de buitenlucht, dus de rest van de avond was niet heel spannend. Zondagmorgen weer wakker geworden met het allermooiste uitzicht. Spullen ingepakt en naar de gare gebracht. Vervolgens namen we weer de glacier express tot Gornergrat, een bergstation in de eeuwige sneeuw. Beste uitzicht op het witte paradijs. Jamais revenir, ik wilde nooit meer terug! Rü wilde wel hiken over de glacier, leek mij wel leuk, maar de rest stond niet zo te springen. Na nog een paar keer goed m'n ogen uitgekeken te hebben, namen we de trein drie stops terug tot Riffelalp. Eerst rösti gegeten en daarna weer verder gegaan. Na tien minuten kwam het bergpaadje uit op een piste. Ja dat is natuurlijk tien keer zo leuk om op af te dalen in de sneeuw. Er lag nog niet genoeg sneeuw om goed te kunnen boarden, maar wel genoeg om op je bergschoenen naar beneden te kunnen rutschen. We rutschten naar beneden, gooiden sans-arrêt sneeuwballen op elkaar. Om elkaar te ontwijken nam je gewoon de volgende afdaling! En de sneeuw was zo puur! De eerste sneeuw van het jaar, nog door niemand aangeraakt. Overal witte glinsters! Poederparadijs! De sneeuw zat dan ook overal toen we eenmaal weer in Zermatt aankwamen. 's Middags moesten we toch echt weer terug naar Nyon. Helaas helaas, had zo nog minstens een week kunnen blijven!
Vandaag met een Australisch gezin geskyped en verder niet zoveel gedaan. Het regent en het sneeuwt en ik rust dus maar een beetje uit.