Dernière semaine, voyage du vin

Donc, die laatste week is echt voorbij gevlogen!
Maandag besloot ik dat ik nog eigenlijk wel een keer wilde mountainbiken, faire du VTT, dus hop mountainbike uit de garage, en de bergen in. Ontzettend verdwaald geraakt, ene dorp lijkt zo op het andere. Kwam op een gegeven moment bijna uit op de autoroute. Naja, toen leek het me wel verstandig om even een U-bocht te maken en een andere route te zoeken. Uiteindelijk de auto-bordjes naar Nyon gevolgd, en voilá we waren weer op rue de la combe!
Dinsdag was de kaasdag. Begon met natuurlijk école du monde, waar we la langue familiere leerden, hoe de jongeren praten zeg maar. Was best grappig! Ze draaien van alles om en bedenken echt idiote woorden. Een nana is dus een meisje en een kem een jongen. Je moet er maar op komen. Vervolgens moesten we ook nog gesprekken gaan voeren in la langue familière. Toen werd het pas echt feest. Ik praatte eigenlijk simpelweg Julien na. Die jongen heeft ook altijd woorden waarvan ik me soms af vraag of het nog Frans is. Besefte me eigenlijk pas die dag dat de gesprekken tussen Marie en Julien best grappig zijn om te horen. Julien praat ontzettend familière maar Marie juist ontzettend officiel.
's Middags was het tijd voor de laatste werkdag in le Gite. Er waren eigenlijk nauwelijks klanten. Na werk ging ik met hem mee naar huis om, ja ja, fondue te eten. Goed er bestaat dus fondue die we in Nederland eten, Zwitserse fondue, fondue volgens het regionale recept van le Gite en dan hebben we fondue van le virtuose: Jean-Robert. Aurélia en Martine waren er natuurlijk ook. En ze hadden nog de jongen die altijd op zaterdag werkt ook uitgenodigd. Het was echt de allerallerbeste fondue die er bestaat. En dineren met Jean-Robert is echt ontzettend grappig en gezellig. Die man komt altijd met verhalen. Zelfs Martine vroeg zich op een gegeven moment wat er nog van waar was. 'Goh, ben nu al 20 jaar met je getrouwd, en je hebt dit verhaal nog nooit verteld.' Echt een van de leukste avonden van m'n verblijf in Nyon! Na het dîner nog gechilld met Aurélia. Ze gaan van de zomer naar België en misschien ook naar Nederland, heb een grote lijst gemaakt voor ze wat ze moesten doen en zien.
Woensdag was de laatste lesdag van Antoine, professeur. Nog verder gegaan met onze integratiecursus in de jongerentaal. 's Middags geskypt met Australië, Sydney. Daarna naar Lausanne gegaan. Woensdag was altijd Lausanne dag, dus dat moesten we nog een laatste keer doen. Killian had een nieuwe bank gekregen vanuit het appartement van Mélodie. Die moesten we even uitproberen. Bovendien had hij z'n eerste examen gehaald op de EPFL. En dat moest natuurlijk gevierd worden met.... Merengues! Met m'n verse salaire merengues, crème double en framboises gehaald. Was top, zoals altijd!
Donderdag was mega druk, maar super leuk! Begon met een rallye, dat is een soort speurtocht. We verzamelden op Bel Air. Iedereen op tijd, behalve de echte Zwitser: Jean-Christian, professeur. Vervolgens maakte hij teams en kregen we de opdrachten. Iedereen vet fanatiek. Gerend door de stad, in ons beste Frans aan Jean et Pierre alle antwoorden gevraagd. Moesten op een gegeven moment het jaartal van het collège van Calvin weten. Dat hebben we op het schoolplein aan de leerlingen gevraagd. Later moesten we nog de naam van de oudste boot weten in de haven van Genève. Dus ben ik naar een schipper gelopen die aan het werk was op een groot houten schip welke dat was. Later met het bootje over Lac du Léman voor de laatste opdracht: Prijs per nacht voor een kamer met zicht op het meer in het Kempinsky hotel: 1500.-! Ter afsluiting nog een biertje gedronken in een bar met de hele klas en Jean-Christian.
's Middags met Diana mee naar huis. Haar au-pair gezin had een halloween feest voor alle kinderen georganiseerd uit de buurt. Of ik wilde helpen, geen probleem natuurlijk! Echt leuk kinderdîner gemaakt met alleen maar halloween dingen. Vervolgens de kinderen ophalen, was goed om een keer te doen als voorproefje van Australië! Bleek dat ze echt twee superlieve kindjes had! Die ook nog eens vloeiend Spaans, Engels en Frans spraken! Goed, kinderen verkleed, versieringen afgemaakt. Toen hadden we zelf nog iets van een kostuum nodig. We besloten dat we alles gingen rennen naar het centrum. Dus criss-cross tussen alle mensen door op rue de la gare naar de manor. Geloof dat ze het niet zo konden waarderen op rue de la gare, maar was vet leuk. Schmink gevonden, en hop weer terug naar haar huis. Vervolgens met de kinderen trick or treat gedaan. Kinderen werden overladen met snoep, gewoon een soort Sint Maarten dus. Na het kinderfeest en dîner afscheid genomen van Diana. Dat was wel even slikken, want ze is echt wel een goed vriendinnetje geworden in de tussentijd. Bovendien ben ik nooit zo'n held geweest in afscheid nemen.
Gerend naar de trein, op naar Killian! Bleek in de trein dat monsieur nog niet thuis was, dus Dimitri gebeld of ik daar kon crashen. Dat kon gelukkig, dus eerst nog even een wijntje bij hem thuis met z'n familie gedronken. Vet lieve familie, net verhuisd vanuit Philadelphia. Dimitri had echt de meest idiote ideëen voor z'n kostuum voor het Halloweenfeest van de EPFL. Uiteindelijk gekozen voor de zombie look. Beetje groen hier, beetje wit daar, beetje bruin daar. Vervolgens besloot hij nog om een shirt te verknippen met een vleesmes, werd z'n moeder iets minder vrolijk van. Maar z'n outfit was top. Daarna zijn we naar Killian gegaan om m'n spullen te droppen. Killian droeg z'n morphsuit, trop cool! Spullen gedropt, Dimitri ging mij nog even schminken, en op naar het EPFL feest. Waren echt mensen met super coole outfits! Was echt super vet! Na het feest met de metro en trein naar huis, dat was een iets minder succes. M'n jas lag nog bij Killian, was dus mega koud in een kort zwart jurkje. Bovendien was ik de enige in de trein met halloweenschmink.. Dat was ook een groot succes..
Goed we kunnen wel tot de conclusie komen dat voor een eerste keer halloween vieren, het absoluut geslaagd was!
Vrijdag was de laatste schooldag. Claudio, Braziliaan, had nog speciaal als fête de départ, braziliaanse chocolade pizza's gemaakt. Heel lekker! Kreeg nog een officiële bevestiging van J-C dat ik de cursus had gevolgd. Afscheid genomen en iedereen bedankt. Was best raar dat het m'n laatste lesdag was. Ook de laatste keer de trein genomen met m'n treinbuddy Monica. Thuis in Nyon met Ruedi m'n afscheidsfeestje voorbereid. Hij wilde het even goed doen, dus we zijn naar Manor gegaan voor allerlei wijn, apérol en allemaal hapjes. Thuis heeft hij een apérolspritz gemaakt voor het feestje. Natuurlijk met de exact juiste verhoudingen, het zou anders toch geen Zwitser zijn. Daarna ben ik begonnen met m'n koffers inpakken. Dat was wel even een momentje van besef dat er echt een einde kwam aan deze toptijd. 's Avonds kwamen Mélodie, vriendin van haar, Katrien, Dimitri, Killian en Aurélia. Niet heel veel, maar was wel heel gezellig. Daarna zijn we nog uit geweest in Nyon, naar onze beruchte cactus bar. Er was daar nog een halloween feest, dus behoorlijk veel mensen! Echt chille muziek, ben dus met Aurélia tot het einde gebleven. Was echt meer dan top!
Zaterdagochtend kwam m'n vader. Dat was wel even bizar om hem weer na 9 weken weer te zien! Maar ook heel leuk natuurlijk. We zijn het dorp in gegaan, boodschappen gedaan om te kunnen overleven als verzwitserde Nederlander. Lees veel chocola, rivella, spätzli, rösti etc. Daarna nog cadeaux gebracht naar le Gite waar de hele familie Dousse was. Dat was ook nog wel even slikken om afscheid van hen te nemen. Het is zo'n lieve hartelijke familie. Voelde me zo ontzettend welkom bij hen! Hoop echt dat als ze op vakantie zijn in België/Nederland dat ik ze weer zie! 's Middags nog een tour met m'n pa door Lausanne gedaan. Monsieur wilde niet de metro nemen, dus heel Lausanne doorgelopen over die fijne steile straten. Daarna nog langs de EPFL en Killian, in de hoop m'n jas nog te vinden. Maar die is echt foetsie. Daarna weer terug naar Nyon voor het laatste dîner in een restaurant. Killian ook uitgenodigd. Was heel gezellig! En zoals altijd top gegeten. Als dessert konden de merengues natuurlijk niet ontbreken. Na het dîner Killian weer op de trein gezet naar Lausanne. Hoewel ik hem sowieso weer zie op de Viking was het toch best gek om ook hem gedag te zeggen.
Zondagmorgen afscheid genomen van m'n lieve Zwitserse familie. Ruedi had nog mega ontbijt gemaakt. Die vond dat we een goede bodem nodig hadden voor op reis. Met de saab over de Jura naar la France. Op naar de bourgogne! De eerste stop van onze wijnreis was in Beaune, stadje waar we al eerder waren geweest tijdens een andere vakantie. Macarons gegeten en wijn gedronken, wel duidelijk dat we in Frankrijk waren. Daarna gestopt bij de eerste wijnboer in Château Pommard. We kregen een rondleiding door de caveaux met mega veel wijnvaten en flessen. Als afsluiting nog een wijnproeverij. Wijn geproefd van 70 de fles, was zeker niet verkeerd. Daarna nog door Monthélie gereden en vervolgens naar Meursault waar ons hôtel was. In Meursault is ongeveer iedereen wijnboer of handelaar. Iedereen heeft wijnranken in de tuin. En het restaurant waar we aten had op hun wijnkaart alleen al 150 rode bourgognes staan. Wijn, wijn, wijn en nog meer wijn. Maandag nog meer wijnboeren bezocht, langs de duurste wijngaarde ter wereld gereden en toen op weg naar Nederland. 's Avonds kwamen we aan, helemaal in Nederlandse stijl in de regen. M'n afscheidscomité van laat Augustus had zich getransformeerd tot onvangstcomité. Mies en Mar kwamen dus ook nog even langs, ontzettend lief!
Al met al kan ik zeggen dat ik ontzettend genoten heb van m'n tijd in Zwitserland. Ze zeggen wel eens 'home is where the heart is'. Ik geloof dat ik echt een tweede thuis heb gevonden in Zwitserland. Ben ontzettend gaan houden van de bergen, super leuke mensen ontmoet, mooie vriendschappen gemaakt en ik had natuurlijk het geluk dat ik bij de allerliefste familie twee maanden kon inwonen. Was al veel vaker in Suisse geweest, maar het is zo anders om er echt te wonen, om er echt te integreren! Was in het begin niet altijd even gemakkelijk. Het is best lastig jezelf uit te drukken als je de taal niet goed spreekt. Maar uiteindelijk heb ik echt de tijd van m'n leven gehad! Zou het zo over doen. Er is geen dag geweest dat ik niks deed, geen dag dat ik me verveelde. Heb geloof ik nu al heimwee naar m'n tweede nieuwe thuisland. Je t'adore Suisse, je te promets que je reviens vite!